| درمقابل ورودي سوم ساختمان تراکتورسازی دوتابلو نصب شده‌است. «بسيج خاتم‌الانبياء» و «انجمن اسلامي كارگري» ورودي سوم را از ديگر بخش‌ها متمايز كرده‌است. انجمن اسلامي از سال ۱۳۵۷ فعاليت‌هاي خود را آغاز كرده‌است. از همين روي يكي از قديمي‌ترين نهادهاي كارگري استان به حساب مي‌آيد. تابلويي مشابه در يكي ديگر از كارخانه‌هاي شهر هم نصب شده ولي ميان سرنوشت اين دو تفاوتي بسيار وجود دارد. ساختماني نيمه متروكه درخيابان ۱۷ شهريور، كوچه لاله براي بسياري ازاهالي تبريز نمادي از غرور ملي شهر به حساب مي‌آيد. محل قديمي كارخانه در شمال شهر واقع شده‌است. ساختمان ۴ طبقه ولي بسيار عريض ساخته شده‌است. نماي ساختمان با آجرهاي قرمز رنگ سفالي قديمي پوشيده شده‌است. آسمان هفت ناودان كه از بالاترين بخش ساختمان به خيابان مي‌آيند، نماي ساختمان را شبيه به پيراهن راه راه كرده‌اند. هشت پنجره در سه رديف كنار هم قرار گرفته‌اند. شيشه پنجره‌ها شكسته‌است. بعضي از پنجره‌ها هم با روزنامه پوشانده شده‌اند. بين پنجره‌هاي سوم و چهارم بخشي از ديوار ساختمان ريزش كرده و حفره‌اي در دل نماي ساختمان ايجاد شده‌است. ساختمان به صورت «دوبر» در كنار كوچه فرعي واقع شده‌است. براي طي مسافت ميان يك سرساختمان تا ورودي اصلي بايد ۷۰۰ قدم طي كرد. برسردر ورودي ساختمان تنها دو تابلو نصب شده كه هر دو هم شباهت بسياري به تابلوهاي ساختمان كارخانه تراكتورسازي دارند. «بسيج پايگاه مقاومت سلمان فارسي» و «خانه بهداشت كارگري». در كنار تابلوي دوم تاريخ تاسيس را ۱۳۶۷ قيد كرده‌اند. تاريخ تاسيس كارخانه كمي پايين‌تراز اين تابلو قرار گرفته ولي با كمك رنگ قهوه‌اي سعي شده تا تاريخ محو شود. ساختمان كارخانه «برق لامع» توليدكننده «حوله» يكي از معروف‌ترين ساختمان‌هاي شهر به شمار مي‌آيد. كارخانه در روزهاي ابتداي انقلاب مصادره شد. از همان ايام تا سال ۱۳۹۰ ميان بازماندگان موسس كارخانه و دولت برسرمالكيت زمين كارخانه منازعاتي صورت گرفته‌است. فرزندان موسس كارخانه همچنان در تهران سعي كرده‌اند تا نام كارخانه پدر را زنده نگاه دارند. دو فروشگاه در تهران محصولات «حوله» با همين برند را عرضه مي‌كنند. فروشگاه اول درميدان فردوسي به فرزند بزرگ موسس تعلق دارد و فروشگاه ديگر در «ساختمان پلاسكو» هم از طريق يكي ديگر از اعضاء خانواده اداره مي‌شود. هيچ كدام از فروشگاه‌ها محصولات كارخانه را نمي‌فروشند چراكه كارخانه تعطيل است. آنها موفق شده‌اند با كارخانه‌اي درتركيه براي توليد همين محصول به توافق برسند. توليدات هم كماكان با همان نام «برق‌لامع» عرضه مي‌شود. صاحب كارخانه هم مانند موسس كارخانه كبريت توكل و مهندس عرب باقي مدير سابق كارخانه تراكتورسازي از چهره‌هاي سرشناس تبريز به شمار مي‌آيد. موسس كارخانه اول همچنان در آمريكا زندگي مي‌كند، موسس كارخانه دوم چهره درنقاب خاك كشيده و مهندس عرب باقي مدير كارخانه سوم هم پس از تراكتورسازي سعي كرد كسب وكار ديگري در زادگاه خود راه‌اندازي كند. او كارخانه رادياتور و شوفاژ «آراز» را در تبريز تاسيس كرد. عرب باقي چندي پيش مشاور استاندار تبريز هم بود. او حتي سعي كرد چهره‌هاي مهاجر تبريز را هم به شهر بازگرداند. معروف‌ترين آنها «موسس كارخانه كبريت توكلی بود» كارخانه كبريت توكلی در حاشيه شهر واقع شده‌است. كبريت‌سازي در سال‌هاي پس از انقلاب مصادره شد. توكلی موسس كارخانه هم راهي آمريكا مي‌شود. كارخانه او طي سي سال گذشته با مديريت دولتي به كار ادامه مي‌داد. صداي سوت كارخانه هنوز هر روز در شهرمي‌پيچد. بسياري از اهالي تبريز «توكلی» را به عنوان نمادي از اقتصادملي مي‌شناسند. خيلي‌هاي ديگر هم كارمند او بوده‌اند. توكل سرانجام پس از اصرارهاي فراوان براي مدتي به تبريز بازمي‌گردد ولي بازهم حضورش چندان طولاني نمي‌شود. |  |
↧
وقتی قدر برق لامع و توکلی را ندانستیم
↧