| امان از تشریفات. این را اول از همه گفته باشم که کاری نکنید یلدا هم مثل برخی رسم های ایرانی که بانیان آن خیلی نیت های خوبی داشتند از ایجادشان، طوری بشود که وقتی نزدیک می شوند غصه بیاید در منزلمان اطراق کند که از کجا بیارم خرج یلدا را؟ اصل فلسفه یلدا صله ارحام است و در کنار هم بودن. رفتن پیش بزرگترهایی که گرفتاری های روزمره شهرنشینی و غرق شدن در دنیای دیجیتال کمی دورمان کرده از آن ها. کنار هم بنشینیم و از گرفتاری های هم بپرسیم و تا می توانیم در رفع گرفتاری نزدیکان بکوشیم. کلاس نصیحت نیانده اید؛ می دانم. اما به حتم دوست دارید موقع گرفتاری یکی دستتان را بگیرد؛ شما هم دستگیر باشید و یلدا بهانه است برای این. بگذریم. حالا که به دنبال اسباب یلدا هستید و گله می کنید از انار کیلویی شش هزار تومن و هندوانه گرانی که تضمینی به سرخی اش نیست؛ بی زحمت حافظ را هم فراموش نکنید. شاعری که دیوانش را خیلی هایمان در منزل داریم و با آن فال می گیریم به جای این که از آن حال بگیریم. مرسوم این است که صاحب‌خانه، دیوان حافظ را به بزرگتر فامیل که سواد دارد، می‌دهد و او هم تفال می کند به لسان الغیب. البته عصر، عصر دیجیتال است و موبایل و لپ تاپ هم حافظ را می تواند داشته باشد. معنی کنید بهتر است. کوچکترها هم یاد می گیرند. باز هم برگردیم سراغ آدم ها به بهانه شب نشینی یلدا. اگر قبول کرده ای که مسلمان هستی، خدا روی دو چیز شوخی ندارد؛ خوشبختی و بدبختی ات را هم با آن ها تنظیم می کند؛ یکی نماز است و دیگری احترام به پدر و مادر. اگر این دو را داشتی، سر بزنگاه نگهت می دارد. حرف شنوی از پدر و مادر یکی از تاکیدات کتاب خداست. اگر دلخوری هست، یلدا را بهانه کنید و بروید سراغشان. بی نهایت دلشان تنگتان است؛ باور کنید. و اما یک توصیه دیگر. اگر جمعمان جوری است که کمی دایره خصوصی بودنش بازتر است، از آشنا و همسایه ای هم که می دانید تنهاست و یا دلش گیر مشکلی است هم دعوت کنید. البته مبادا کاری کنید که بزرگترش را کهچشم انتظارش هست ول کند و بیاید مهمانی شما؛ اولویت با آن هاست، اما اگر غریب است و کسی را ندارد، دعوت کنید. مطمئن باشید الآن خیلی خیلی کم کسی است که در منزلش هندوانه نداشته باشد و گیر هندوانه شما باشد. مهم این است که بهانه بدهیم دست خدا که از ما راضی باشد. چه بهانه ای بهتر از این که بنده هایش را سر هندوانه مان بنشانیم. و آخر دعوانا؛ به قول یک اس ام اس، «مهم نیست هندونه ی شب یلدات شیرین نباشه، یا انارات ترش از آب درآد، یا کدو تنبلی که بار میذاری بیمزه بشه یا چند تا از گردوهایی که می شکونی پوک باشه»؛ مهم اینه که دور همی یادی کنیم از این که پاییز ثانیه ثانیه گذشت و یک فصل بزرگتر شدی. امیر عشق و لبخند علیه السلام فرمود: «فرصت ها را دریابید که چون ابر در گذرند.» |  |
↧
بهانه بدهیم دست خدا این شب یلدا
↧