آب آورده ام هموطن. و نمک. نه برای زخمت ؛ که برای تپش های دل لرزیده ات. من خود زخم خورده ی این زخمم؛ شانه های ورزقانم هنوز زخمی است. آب آورده ام، آب شیرین ارس . به رییسعلی بگویید : از دلوار بتازد! بگویید: خان چوبان آمده، آب آورده و نمک، و نان گرمی از گندم مغان. برخیز هموطن ! اینک ارس آغوش گشوده تا خلیج فارسش سر بر بالین او گذارد. برخیز ! مهدی نعلبندی/ ۵۶ دقیقه ی بامداد ۲۱ فروردین ۹۲/ تبریز