| سال جدید را با ایام فاطمیه آغاز کرده‌ایم و البته چند روزی است که آن را به پایان برده ایم. به اعتقاد ما ذکر مصائب بی بی دو عالم در عرش و فرش نمی‌گنجد. ایام فاطمیه نقطه آغاز مصائب کربلاست. در این چند روز دسته‌جات بی حاشیه و خالصی را شاهد بودیم که در گوشه گوشه از خیابان‌ها و مساجد و تکایا «یازهرا ـ یا زهرا» گفتند و اشک ریختند و منبرهایی را که از غصب فدک و دفاع دختر پیامبر از ولایت سرودند تا بدانیم سرّ عالم خلقت را که؛ لولاک لما خلقت الافلاک. البته در این میان، بدسلیقه گی برخی دوستان هم را می بینیم که متاسفانه سال به سال هم فزونی می‌گیرد: دیواری کاه‌گلی، درب چوبی نیم سوخته، چند عدد لگن ظرف مسی و سفالی و مقادیری کاه که در جلوی بسیاری از مساجد شهر با زحمت و مشقت نمایشگاه‌وار ساخته‌اند. یکی اسمش را بیت الاحزان گذاشته و دیگری بیت الحیدر، آن دیگری بیت الفاطمه و.... این به اصطلاح نمایشگاه ها که مصداق بارز برداشت ظاهری و سطحی از جانفشانی آن حضرت است، تبدیل به مسابقه ای بین جوانان مسجدی شهر شده و هر یک از ظن خود به ترویج عزای فاطمی می‌پردازند. حال آن که خانه فاطمه(س) در کالبد مادی تصور نمی شود. اسم اعظم فاطمه زهرا(س) مثل یوم الله است و در قالب زمان و مکان نمی گنجد. به بیان دیگر، حضرات معصومین (ع) دارای چنان جایگاهی هستند که حتی مایملک مادی ایشان نیز در فرهنگ شیعی، نماد گسترده‌ای از محوری‌ترین اعتقادات تشیع است. زمخشرى در ربیع الابرار آورده است که «هارون در یکى از ملاقات ها به امام کاظم (ع) پیشنهاد نمود فدک را تحویل بگیرد و حضرت نپذیرفت، وقتى اصرار زیاد کرد، امام فرمود: مىپذیرم به شرط آنکه تمام آن ملک را با حدودى که تعیین مىکنم به من واگذارى. هارون گفت: حدود آن چیست؟ امام فرمود: یک حد آن به عدن است حد دیگرش به سمرقند و حد سومش به آفریقا و حد چهارمش کناره دریا تا ارمینیه و خزر است.» همین گونه است ذوالفقار امیرمومنان (ع) که نماد عدالت و اقتدار تشیع در مقابل ظلم و جور است. باری... نیت برگزار کنندگان این نمایشگاه ها هر چقدر هم که نیک باشد اولاً در ترویج افکار علوی و فاطمی نقش ندارد و به سهو به تشیع از قماش صفوی سوق می شود که مدام به حمل اشیاء و پنجه دست و حمایل و شمایل و اشکال و تصوّر شیئی از ائمه سوق می دهد (که بارها مراجع معزز تقلید نسبت به آن هشدار داده اند) و در ثانی، مامنی شده برای حضور افراد بی حجابی که صرفا به زندگی فاطمه زهرا (س) در حالت نمایشگاهی می نگرند و نیشخند و نگاه باری به هر جهت و شیطنت آمیز برخی‌ها که گویی که نعوذ بالله از موزه آثار باستانی دیدن می کنند صرفا برای فهمیدن طرز زندگی گذشتگان. افزایش پرشتاب نمایشگاه‌های فاطمی در صورتی است که خطبه فدک آن بانوی بزرگوار به عنوان سند حقانیت و مظلومیت تشیع و پیش‌نیاز مهم تالیف نهج‌البلاغه، مهجور و مظلوم واقع شده است و نیاز به تبیین ابعاد مختلف آن، لازم و ضروری است. درک و شناخت فاطمه (س) با دیوار کاه‌گلی و لگن سفالی امکان پذیر نیست. فاطمه(س) در قلب همه شیعیان است و سکناتش دست نیافتنی است. آن را به سهو به بازی های کاه گلی روزگار نسپارید... خطبه های او شاید اولین قدم برای درک و قدم گذاشتن در راه اوست. |  |
↧
فاطمیه اسم مکان نیست
↧