| در طول زندگی تغییرات و اتفاقاتی رخ می دهد که فراموش کردن برخی از آنها نه تنها بد نیست بلکه به ادامه حیات نیز کمک می کند؛ بطور مثال در زندگی هر کدام از ما اتفاقات تلخی وجود دارد که اگر نتوانیم آنها را فراموش کنیم، دیگر نخواهیم توانست با آرامش به زندگی خود ادامه دهیم...پس فراموشی در کل پدیده بدی نیست به شرطی که بدانیم چه چیز را داریم فراموش می کنیم!! آیا فراموش کردن مهربانترین مهربانان که خالق همه چیز است، صحیح است؟! آیا فراموش کردن خداوندی که تمامی نعمتهایش را در اختیار ما انسانها گذاشته، صحیح است؟! اینروزها خیلی چیزها مد شده است! لباس های عجیب غریب، مدلهای مویی که خودتان هر روز می بینید، بدون حجاب بودن و خیلی چیزهای دیگری که قابل شمارش نیست.. اما در این میان، در این شلوغی ها، متاسفانه خدا فراموشی نیز مد شده است! اینروزها خیلی ها می گویند که زمان، زمان به روز بودن است و باید از افکار قدیمی و مذهبی فاصله گرفت! وقتی میپرسی که این فاصله ها تا به کجا؟ حتی تا جایی که منکر خالق هستی شویم؟ آنوقت تنها جوابی که می شنوی، این است: « خدا را فراموش کردن، اقتضای زمانه امروز است و چاره ای هم نیست!! اگر میخواهی در این زمانه دوام بیاوری و یک لقمه چرب برای گرگهای زمانه ات نشوی، مجبوری خدا فراموشی را اقتضای این زمانه بدانی... » آری حقیقتا که این روزها خداوند مهربانمان در بخش یا کل زندگی تک تک ماها از یاد رفته است؛ وقتی به راحتی حقی ناحق می شود، وقتی به راحتی دروغ و فحش و ناسزا گفته می شود، وقتی انسانها بخاطر قلم شان در بیان حقیقت، تهدید می شوند، وقتی آبرو و شرف انسانها به راحتی زیر پاها له می شود، وقتی تهمت ناحق، اساس و پایه پیشرفت خیلی ها می شود، وقتی اعتقادات و دیندار بودن مورد تمسخر واقع می شود، وقتی خون شهدا وسیله و ابزار ترقی خیلی ها می شود، وقتی تظاهر به دینداری خیلی صاحبان میز، همچون خنجری از پشت، دین اسلام را مورد هدف قرار می دهد و خیلی وقتی های دیگر..... تازه آن موقع است می فهمی که آری حقیقتا خدا فراموش شده است. آری پس چرا با وجود تمام این مدها و اقتضاهای زمانه! هنوز انسانها احساس خوشبختی نمی کنند؟ چرا آمار فساد مالی و اخلاقی، طلاق، جرم و جنایت، بی حرمتی ها و ... هر روز بیشتر و بیشتر می شود؟! جوابش فقط یک جمله است و آن اینکه همه این بلاها و بدیها بخاطر این است که « خدا فراموش شده است ». آری خدا فراموشی انحراف زمانه امروز است نه اقتضای زمانه امروز. آری خداوند همان خدای قدیم است؛ هرگز کهنه نمی شود و بندگانش را فراموش نمی کند، این ما هستیم که مهربانترین مهربانمان را فراموش می کنیم. خداوند مهربان در قرآن کریم می فرماید: « هر کس از من روی برگرداند بی تردید زندگی سختی خواهد داشت و روز رستاخیز نابینا محشورش می‌کنیم. (سوره طه آیه ۱۲۴) » |  |
↧
خدا فراموشی؛ انحراف یا اقتضای زمانه؟!
↧