در شرایطی که پروژه عظیم قطار شهری تبریز با تولیت و مدیریت شهرداری و سازمان متبوع آن بدون جنجال و هیاهوهای کاذب و بهرهبرداریهای خاص سیاسی از سوی مدیران ارشد شهری در بخشها و خطوط مختلف در حال اجرا و احداث است ؛ با این حال تلاش برخی مدیران استانی برای بهرهبرداریهای خاص از این طرح بزرگ شهری ، آن هم در ماههای پایانی مسوولیت دولت دهم موضوعی است که در ماههای اخیر _ از بهمن ماه ۹۱ تا امروز – زمینهساز سردرگمی شهروندان از یک سو و تناقضگوییهای متعدد درباره زمان راهاندازی و بهرهبرداری از سامانه ریلی حمل و نقل درونشهری تبریز شده است. به گزارش اهراب نیوز به نقل از جوان آنلاین، این درحالی است که پروژه بزرگ قطار شهری تبریز علی رغم تولیت ، کارفرمایی ، ذیحسابی و مسئولیت مالی و اجرایی مستقیم شهرداری بر روند اجرایی آن ، متأسفانه به دلیل اعمال دخالتهای غیر منطقی برخی مدیران استانی ، آنهم به واسطه و به بهانه تخصیص اعتبارات ۵۰ درصدی سهم دولت به این پروژه ، همواره به محل اختلاف نظرهای مدیریتی درباره روند و شرایط اجرای طرح از یک سو ، تخصیص اعتبارات از سوی دیگر و مهمتر از آن زمان بهرهبرداری از مترو تبدیل شده است. تاکنون و تنها طی ۶ ماه گذشته ، بارها و بارها وعده افتتاح و بهرهبرداری از فاز نخست مترو تبریز از سوی میدران استانی به ویژه معاون عمرانی استانداری داده شده و لی هر بار و در زمان وعده داده شده این امر عملی نشده است ، بهمن ماه و دهه فجر ۹۱ ، فروردین ۹۲ ، اردیبهشت ماه سال جاری و در نهایت خردادماه امسال از جمله زمانهای وعده داده شده دوستان مسوول بوده که برای راهاندازی مترو تبریز اعلام شده اما این وعدهها هرگز عملی نشده است. تحقق نیافتن وعدههای متعدد افتتاح مترو تبریز در حالی به موضوع تکراری تبدیل شده که هنوز تکلیف ورود واگنهای خریداری شده برای راهاندازی ۶ کیلومتر اول خط یک مترو به تبریز مشخص نیست و بدیهی است که بدون وجود واگن ، اصلا امکان راهاندازی این سامانه وجود ندارد ؛ موضوعی که شهردار تبریز به عنوان متولی اصلی اجرای این پروژه ، همواره امکان بهرهبرداری از مترو را منوط به ورود ، نصب ، آمادهسازی و راهاندازی واگنها به تبریز دانسته و هرگونه اعلام زمان قطعی بهرهبرداری از مترو تبریز بدون در نظر تأمین و وجود عنصری به نام واگن غیر ممکن است. با تمام این احوال و علیرغم بحثهای فراوان در خصوص روند اجراییی مترو تبریز و دخالتهای گاه و بیگاه افراد غیر مرتبط با آن ، هنوز این سئوال نزد افکار عمومی بیپاسخ مانده است که بالاخره آرزوی مترو سواری شهروندان تبریزی و بهرهمندی مردم از برای بهره برداری این سامانه ریلی چه زمانی محقق و عملی می شود؟