تبریز مثل همه ی شهرها و روستاهای ایران در آستانه ی انتخاب است. انتخابی که چهار سال آینده ی مدیریت شهری را برای خیلی از شهرها و از جمله تبریز رقم خواهد زد. خیلی ها برای حضور، اعلام آمادگی کرده اند تا به محک انتخاب مردم سنجیده شوند. حضور و انتخاب در نظام مردمسالاری دینی پدیده ای است به غایت مبارک و دشوار. آنچه ...صاحب این قلم را به نوشتن این وجیزه واداشت، برخی رویدادهاست که در پیرامون این رخداد مبارک و پیش رو، در حال روی دادن است و آن چیزی نیست جز هجوم سرمایه و تبختر برای تصاحب انتخابِ پیش رو و نگاه « شیء واره » به امر مقدس انتخاب. « شیء وارهگی » شاخصه ی بورژوازی ست . « بوژوازی از نظر اهل فرهنگ و هنر، طبقه ای است که همه چیز ، از جمله فرهنگ را به شیء و کالا تبدیل می کند». بر اساس آموزههای دینی و فرهنگی ما، ثروت به هیچ وجه مذموم و ناپسند نیست و نقطه ی تقابل و انفکاکِ اندیشه ی دینمدار با اندیشه های چپ کمونیستی همین جاست، لیکن چه میشود کرد که « بورژوازی پرچمدار لیبرالیسم است» و بر کسی پوشیده نیست که لیبرالها، معلمان انقلاب نیستند. اتفاقی که در حال افتادن است هجوم « پول» برای تصاحب « رأی مردم » است. از اختصاص هزینه های چند صد میلیونی و چند میلیاردی برای تبلیغات انتخاباتی که گاه بر زبان نیز میآید تا شنبدههایی که از خرید شناسنامه و رأی حکایت دارند. و این یعنی همان که هر فرد در این جامعه به اندازه ی یک برگ رأی میارزد و بس. و این نیز یعنی توهین به انتخاب مردم از سویی و فریب صاحبان انتخاب از سویی دیگر. سؤال اینجاست : این همه هزینه برای راه یافتن به یکی از کرسی های بیست و یک نفره ی شورایی که قرار است بخشی از مدیریت یک شهر – و نه همه ی آن – را رقم بزند، چه بازگشت سرمایه ای را در پی خواهد داشت ؟ آیا این همه ولخرجی برای سنجیده شدن به محک انتخاب مردم، جز آن نیست که بگوییم ؛ پول، پول می آورد ؟ ! آیا این رویداد ، جز دلالی با رأی مردم است ؟ آیا این سربازان سرمایه ، جز برای بلعیدن یک شهر، کمر همّت نبسته اند ؟ آیا اگر سربازان سرمایه، کرسی های مدیریت را به چنگ آورند؛ پیامدی جز معامله با طرح های مدیریت شهری، دلالی در تعیین مسیرِ خیابان های نوظهور، از بین رفتن باغات تبریز و برافراشتن پاشاژهای رنگارنگ و امثال آن خواهد داشت ؟ آیا پاسخ خون های پاک بهترین فرزندان این مردم این است ؟ و آیا و آیاهای دیگر. و پایان این وجیزه این که : باید منتظر انتخاب مردم بود و بس. ----------------------------------------------------------------- ۱- آشوری، داریوش ، ۱۳۸۹، دانشنامه سیاسی، تهران ، مروارید، صص ۶۸ ۲- همان منبع، صص ۶۷See more